Son görüşmemiz sonrasında her şeyin çok iyi geçtiğini yazmışsın. Ben de güzel saatler geçirdim. Ayrıca ''seni daha iyi tanımak istiyorum,'' diyerek eklemişsin, ''vicdanından geçen, hayata bakışınla ilgili bir mektup yaz.'' Sanırım internet ortamındaki yazışmaların kısalığına gönderme yapıyorsun. İstediğin uzun bir mektup, bir-iki cümle içine sıkıştırarak anlatma önerine uymak biraz zor olacak...
Benim çok zeki olduğumu düşünmüyorsun sanırım?
Ama öyleyim!
Ben kendime özelim. Duygularımı açığa vurmakta olabildiğince net olmak istiyorum ve bunu şiddetli bir sahiplikle hissedebildiğim gücümün zirvesini görmek için istiyorum. Bir iddia sahibiyim; kudretimin sınırını bilebilmeliyim! Bunu, insanların gücün karşısındaki itaat ile sınırlandırdıkları özgürlük fikrinin ne kadar saçma olduğunu göstermek için de istiyorum. Böylece kibir ve onun yan hastalıklarıyla aşağılanan mikrobu içimde görüp tanıyabilmekten mutlu olacağım.
Bu bir oyun: Herkes bedenine çektireceği işkencenin azabında unutacağı, onurunu kurtarma adına küçülmeye yeğ tutacağı bir eziklik halini tatmalı.
Onlara gününü göstermeyi istiyorum...
Ama bu oyun iki kişilik!