Yaşasın özgürlük diyerek öyküme geri döndüm. Bu kadar İngilizce dersinden sonra Sait Faik çok iyi geldi. Her kelime Türkçe ve sade. İşte o zaman tekrar tren yolculuğundan keyif almaya başladım. Az önce geçen servis arabasından da bir çay aldım kendime. Öykümü okurken trenin sesi, makas değiştirirken çıkardığı gürültü.. O gece dolunay da vardı ve cama vuran yağmur damlalarıyla, sevdiği şehre giden dünyanın en mutlu insanı bendim.

Sonrasında, kitabımı üstümde kapatıp uukuya dalmışım. İlk defa bir yolculuk bu kadar yormuştu. Ama yine de her işte bir hayır vardır. Bir ay sonra kürsüye çıkacaktım ve ön sunumda neyi önereceğimi bulmuştum.